Sto lat sto lat sto lat sto lat niechaj żyje nam, hej!

Dzisiaj swoje kolejne urodzinki obchodzi moja kochana przyjaciółka Goldie i chciałam złożyć jej publicznie najlepsze życzenia.

Droga Goldie, jako, że dziś twój wielki dzień życzę ci:

- Mnóstwo marzeń, przede wszystkim tych spełnionych

- Wiele miłych i radosnych chwil spędzonych w gronie najbliższych

- I oczywiście jak najwięcej naszej sławnej spontaniczności,

a jako, że jesteś teraz w takim, a nie innym momencie życia to również:

- Szczęścia w doborze specjalistów i ekspertów od spraw budowlanych, elektrycznych, hydraulicznych itd.

- Samego dobrze działającego i sprawdzającego się bez zarzutu sprzętu 

- Pomysłowości i nagłego olśnienia w projektowaniu i dekorowaniu.

Zawsze starałam się otaczać wyjątkowymi ludźmi i z perspektywy czasu widzę, że z całą pewnością wybrałam odpowiednie osoby. Z każdego okresu i etapu w moim życiu przechodzę w następne etapy już z nową, dojrzałą przyjaźnią. Bo prawdziwa przyjaźń to ta, która potrafi pokonać wszelkie próby i przetrwać czas. Nie jest sztuką przyjaźnić się z osobą, z którą chodzimy do szkoły - sztuką jest utrzymać tą przyjaźń kiedy szkoła się kończy, a życie pisze dalej nasze scenariusze.

Goldie i ja znamy się już 12 lat (!) - po wielu wzlotach i upadkach, romantycznych i górnolotnych wyznaniach w szkolnym radiowęźle, po wielu scenach zazdrości i po pozbyciu się wszelkiej szkolnej konkurencji w końcu Goldie została moją koleżanką z licealnej ławki. Razem wspierałyśmy się podczas matematycznych sprawdzianów, to ona podpowiadała mi słowa klucze w czasie odpytywań z polskiego, wspólnie przewodziłyśmy na zajęciach W-Fu w klubie tych "topornych, nieporadnych i zawsze na końcu".

Jeżdziłyśmy razem do szkoły, razem wracałyśmy, siedziałyśmy w jednej ławce, przerwy spędzałyśmy razem w radiowęźle, w weekendy często u siebie nocowałyśmy, a mimo to codziennie po szkole wieczorem wydzwaniałyśmy do siebie i paplałyśmy jeszcze po 30 minut albo dłużej - nasze mamy nie mogły się temu nadziwić :-) Teraz jak tak wspominam to był naprawdę fajny czas - nastoletnie miłości, ploteczki, inrygi, wspólne wyjazdy, wspólne urodziny, wspólne imprezy i już na zawsze WSPÓLNE WSPOMNIENIA. Tak na pozór różne światy, inne zainteresowania, zupełnie różne style i charaktery, a mimo to potrafiłyśmy stworzyć  i utrzymać coś, czego inni wciąż nie mają i szukają - zwykłą, szarą, nudną PRZYJAŹŃ  :-)

Goldie to bardzo specyficzna osoba i nie od razu da się ją polubić, oj nieee. Ludzie się jej boją i podchodzą do niej z dystansem. Bo kto od razu pała sympatią do takiej fizycznie malutkiej istotki, a cholernie wyszczekanej i szczerej aż do bólu? To bardzo silna osobowość, piekielnie inteligentna mistrzyni ciętej riposty, złośliwa, zołzowata, wredna, wrażliwa na ludzką głupotę, często nie przebiera w słowach. Ale warto poświęcić dłuższą chwilę, aby lepiej ją poznać, wtedy dopiero można dostrzec to, że wszelkie złośliwości są tylko nieudolnym wyrażaniem cieplejszych uczuć wobec drugiej osoby. Podobnie jak u mnie są to tylko pozory, więc często kiedy ze sobą rozmiawiamy ktoś z boku może odnieść zupełnie mylnie wrażenie, że nie przepadamy za sobą, a to przecież tylko wyrażanie naszej wzajemnej sympatii, prawda mała wstrętna czarownico? ;-)  

I co będę ukrywać - czasem mnie irytuje, wkurza i nie zawsze jestem w stanie zrozumieć jej postępowanie, ale to, co najbardziej w niej lubię, to fakt, że po tylu latach potrafi mnie wciąż zaskoczyć! Potrafi przyznać się do błędu, potrafi przeprosić, potrafi zaakceptować zupełnie inny świat od tego, który ona zna i w którym żyje, potrafi współczuć i wesprzeć a jednocześnie rozśmieszyć i dać kopa do działania.

Bo tak naprawdę to wrażliwa i uczuciowa osoba, która tylko udaje mocarza - na zewnątrz silna, w środku krucha i tylko nieliczni o tym wiedzą. Poza tym to jedna z najmniej egoistycznych osób jakie znam, zawsze można na nią liczyć, gdy tak sobie myślę to chyba nigdy mnie nie rozczarowała, nie zasłania się chorobą, problemami, dziećmi, ZAWSZE JEST nawet, gdy jest zmęczona i jej się nie chce - pamiętne babskie wieczorki kiedy to Goldie w szlafroczku lub pod kocykiem z kotem na kolanach siedzi i ziewa ;-)

Oczywiście moje "płodne palce" jak zwykle ponosi, ale zostawię sobie jeszcze trochę uszczypliwości i słodkości, bo tak naprawdę to dopiero za 2 lata będzie taka impreza, że hej:

A póki co cieszę się jeszcze tymi 10 dniami, jak co roku cieszę się nimi jak małe dziecko, kiedy to mogę Goldie dokuczać, że jestem Młodsza ;-)